Kendi adıma yazayım.
Sevmek bir kadını çıkarsız sevmek. Onun tenine değil kalbine dokunmaktı. Gözlerinin içine bakıp saçlarını okşayabilmek idi sevgiyle, aşkla… İçten bir hisle ruhuna dokunabilmek idi.
Kurduğu/nuz hayalleri en güzel onunla yaşayabilmekti… Gözlerinin içine bakıp kendi onun dünyasının içinde görebilmekti. Zaten seni gördüğünde gözleri parlıyorsa, yüzünde güller açıp gülüyorsa sen onun kalbinde çoktan yerini almışsın demektir. Ona baktığında o gözler gülecek, o güzeller güzeli yüzü güller açmalı, işte o zaman bu sevgi olmuştur.
Sevme’nin en güzel halini anlatmışsın. Eline yüreğine sağlık..